Eternal Tears of Sorrow - Chaotic Beauty (2000)

-

Eternal Tears of Sorrow - Chaotic Beauty (2000)

1. Shattered Soul
2. Blood of Faith Stains My Hands
3. Autumn's Grief
4. The Seventh Eclipse
5. Bride of the Crimson Sea
6. Black Tears
7. Tar of Chaos
8. Bhéan Sidhe
9. Nocturnal Strains
10. Flight of Icarus
11. Coronach
12. Nightwind's Lullaby
13. Burning Flames Embrace


  W związku ze zbliżającym się weekendem pomówimy dziś o lekkim, łatwym i przyjemnym... black metalu. Zespół, o którym dzisiejszy wpis będzie, poznałem w tym samym czasie co Catamenię. Pewnie nawet od tego samego handlarza płyt na giełdzie elektronicznej dowiedziałem się o ich istnieniu. Zapraszam zatem na kawał dobrego, może niezbyt skomplikowanego ale za to bardzo klimatycznego, symfonicznego (i melodyjnego!) blacku – płytę ‘Chaotic Beauty’, fińskiej formacji Eternal Tears of Sorrow.

  ‘Chaotic Beauty’ to trzecia długogrająca płyta zespołu, a pierwsza po większych przetasowaniach w składzie. Czy miało to wpływ na ich muzykę? Nie sądzę. To konsekwentnie uprawiany, bardzo melodyjny metal. Lekki w odbiorze i łatwy do przyswojenia. Jak wszystkie albumy EToS, które znam (i lubię).
  Granie Finów, to jeden z tych przykładów muzyki metalowej, która za nic w świecie nie daje się zakwalifikować jako demoniczna, mroczna czy agresywna. To w zasadzie zjawisko niebywale interesujące – jest przecież mięsisty dość growl, są dynamiczne i bardzo rasowe gitary. Nie brakuje też fajnych i klimatycznych partii klawiszowych. Czyli są wszystkie niezbędne składniki, by uwarzyć mocarny black metal. Dostajemy jednak melodyjny, pseudo-symfoniczny metal o cukierkowym nieco smaku i naiwnej trochę aparycji. Ale czy to aby na pewno źle? Nie, jeżeli nie liczymy tylko na krwawą pożogę, a chcemy móc się odprężyć i zrelaksować, pozostając nadal w świecie black metalu. Mnie to przekonuje i z tych właśnie powodów tak bardzo za muzyką Eternal Tears of Sorrow przepadam. Wierzę, że nie jestem w tym odosobniony.
  Przedstawianie konkretnych utworów z tej płyty uważam za bezcelowe – liczy się Wasz, Drodzy Czytelnicy, odbiór tej, niewątpliwie fajnej muzyki. Tak, ona jest po prostu fajna. Fajne melodie, fajny klimat, fajne gitary, fajna perkusja i nawet ten growl jest jakiś taki... fajny. Tak sobie myślę, że gdyby istniała jakaś terapia muzyką metalową na stres, rozkołatane nerwy czy nawet depresję, to dyskografia EToS byłaby jednym z głównych i, jestem o tym przekonany, najskuteczniejszych zabiegów.
  Warto wspomnieć, że i w kwestii masteringu dokonaniom EToS niczego nie brakuje. Wszystko ma spełniającą oczekiwania głębię i przestrzeń. Jest dość soczyście i selektywnie. Nie widzę (słyszę?) tu słabych miejsc. Kolejny plus.
  Muzykę fińskiego składu (tak, mam na myśli nie tylko ‘Chaotic Beauty’) polecam wszystkim metalowym chillouterom, wielbicielom dużej ilości melodii gitarowych i fanom dobrego, nieinwazyjnego black metalu. Myślę też, że mogłaby to być dobra propozycja dla ludzi, którzy przygodę z metalem dopiero zaczynają i ich uszy nie są jeszcze w pełni zahartowane. Bo, jak pisałem wcześniej, to po prostu fajna muzyka.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Atrophia Red Sun - Twisted Logic (2003)

-
Obraz
  Gdy pisałem wcześniej o Cold Passion, wspomniałem, że poznałem ich przy okazji metalowego festiwalu Burza Mózgu w krakowskiej Rotundzie, jakieś sto lat temu. Pisałem też, że na tej samej imprezie wystąpił krakowski (a jakże!) zespół Atrophia Red Sun. Nadeszła zatem pora, by i o nich porozmawiać. Bo, myślę, że jest o czym. Nawet, jeżeli mówimy o nich tylko w kontekście jednego porządnego albumu, a takim niewątpliwie jest ‘Twisted Logic’.      Od razu się przyznam, twórczość Atrophia Red Sun sprzed ‘Twisted Logic’ kojarzę mgliście, żeby nie powiedzieć – wcale. Ale pamiętam doskonale, że nigdy mi się nie podobała. Dopiero wydany w 2003 roku ‘Twisted Logic’ pozamiatał, powalił mnie i zahipnotyzował. Podobnie stało się niedawno z Decapitated – nie przepadałem za nimi specjalnie dopóki nie popełnili ‘Blood Mantra’, którą po prostu uwielbiam (nawet na koncert promujący płytę poszedłem!).   Ale do rzeczy. ‘Twisted Logic’ to płyta niepozbawiona wad. Przede wszystkim wad natury brzmi
Czytaj więcej

WASI ZNAJOMI - Prokoncepcja - Niedoczekanie (2016)

-
Obraz
     Kolejna propozycja z cyklu 'Wasi Znajomi', to podesłane przez niezawodnego Grzegorza, pierwsze studyjne wydawnictwo proszowickiej Prokoncepcji, zatytułowane 'Niedoczekanie'. Cieszę się, jak zawsze, gdy mogę napisać coś o Waszej muzyce nawet, gdy czasem nasz odbiór danej płyty czy artysty się trochę rozmija. A jak będzie dziś? Przekonacie się poniżej.   Prokoncepcja para się, zasadniczo, delikatną mieszanką popu, folku i soft rocka. Takie dość pozytywne granie pod nogę. Z założenia ma chyba nie zajmować zbytnio uwagi słuchacza, a tylko być subtelnym tłem do codziennych działań. Żadnych fajerwerków czy wirtuozerii tu nie znajdziemy. Solidna instrumentalnie i aranżacyjnie muzyka jakiej wiele. Niestety, nie potrafiła mnie porwać, a każdy jej kolejny odsłuch męczył mnie coraz bardziej.   Nie podoba mi się na 'Niedoczekaniu' stylistyczna niekonsekwencja. Ja rozumiem, że to melanż różnych gatunków w połączeniu z raczej zabawowym podejściem do tworzenia muzy
Czytaj więcej

PŁYTA CZYTELNIKA - Slayer - Repentless (2015)

-
Obraz
1. Delusions of Saviour 2. Repentless 3. Take Control 4. Vices 5. Cast the First Stone 6. When the Stillness Comes 7. Chasing Death 8. Implode 9. Piano Wire 10. Atrocity Vendor 11. You Against You 12. Pride in Prejudice   Dawno już nie było żadnej Płyty Czytelnika. Na szczęście, niezawodny Antoni pośpieszył z pomocą i oto jest: najnowsze dzieło dinozaurów metalu. Płyta, płytą, ale sam dobór artysty jest dla mnie, jakby to powiedzieć, symboliczny. Dlaczego? Ano dlatego, że (co już pewnie nie raz wspominałem) miewam tak zwane metalowo-klasyczne faux pas. O co chodzi? Ano o to, że Slayera nigdy nie słuchałem (serio!), nigdy nie uważałem za filar metalu (naprawdę!), wreszcie, nigdy mnie absolutnie nie interesowali. Ani mnie ziębili, ani grzali. Takie tam (niemłode już) pitu pitu, które (nie mogę pojąć czemu?!) ma tak wielkie rzesze fanów. Ale stało się, płyta została rzucona, a ja muszę się rzetelnie do niej odnieść. Zatem, do dzieła.
Czytaj więcej