Acid Drinkers - 25 Cents For a Riff (2014)

-

Acid Drinkers - 25 Cents For a Riff (2014)

1. 25 Cents For a Riff
2. Me
3. God Hampered His Life
4. Don't Drink Evil Things
5. Chewed Alive
6. Not By Its Cover
7. Demise
8. Riot In Eden
9. The Noose
10. Madman's Joint
11. Enjoy Your Death
12. My Soul's Among The Lions


  Są takie zespoły, które znamy lepiej z mediów, fascynacji znajomych czy koncertów, niż z ich faktycznego muzycznego dorobku. Takie legendy (dinozaury?), o których każdy chyba słyszał, ale prawie nikt nie zna całej twórczości, nie mówiąc już o orientowaniu się w ich dyskografii na wyrywki. Ja tak mam z Acid Drinkers. Wiem, kim są, co osiągnęli, jak bardzo są rozpoznawalni ale ich muzykę zawsze traktowałem trochę po macoszemu. Aż do zeszłego roku.

  Aby być zupełnie szczerym muszę się przyznać, że dawno temu, jeszcze w szkole podstawowej, miałem chwilę fascynacji Acid’ami. A szczególnie dwiema ich płytami ‘The State of Mind Report’ i ‘Infernal Connection’. Ale było to raczej krótkotrwałe i niewiele znaczące. Od tamtej pory minęło wiele lat, a Acid Drinkers pozostali daleko poza kręgiem moich muzycznych zainteresowań. Dlaczego? Naprawdę, nie mam pojęcia.
  ’25 Cents For a Riff’ to czternasty (!) studyjny album zespołu. Zainteresowałem się nim po tym, jak dość często jeden z utworów był puszczany na antenie Antyradia. Postanowiłem zapoznać się z całością i, o dziwo, od pierwszego słuchania płytę tę bardzo polubiłem. Urzekła mnie niesamowitym, absolutnie prawdziwym i szczerym rock’n’rollowym kopem. To jest kwintesencja tego gatunku! Wszystko jest super dynamiczne, z jajem i oczekiwanym pazurem. Rewelacja!
  Należy mnie dobrze zrozumieć – ekscytacja tylko nową płytą Acid’ów może być odbierana przez fanów kapeli za ignorancję, ale nic na to nie poradzę. Poza pojedynczymi wyjątkami, żadne wydawnictwo Titusa i bandy nie zadziałało na mnie tak mocno i intensywnie. To muzyka, której mogę (i chcę!) słuchać w kółko. Nie nuży się, a wręcz porywa do zabawy. Jest takim nawoływaniem do powrotu w młodzieńcze lata, do powrotu w czasy świetnych rockowo-metalowych imprez.
  Już pierwszy, tytułowy utwór stawia na nogi słuchacza i napędza go do działania. Później jest tylko lepiej: ‘Me’ to cięższa odrobinę odmiana rocka, a ‘Don’t Drink Evil Things’ to symbol tej płyty. Zresztą, to właśnie ten kawałek był najczęściej promowany w mediach. Poziomowi ani klimatowi nie ustępują także pozostałe kompozycje: ‘Chewed Alive’, ‘Not By Its Cover’, ‘Demise’ czy ‘Enjoy Your Death’. Energia w czystej i łatwo przyswajalnej postaci. I nawet wokal Titusa się bardzo jakoś nie zestarzał.
  Najnowsze dzieło Kwasożłopów polecam tym, którzy tak jak ja, nie są fanami zespołu, a chcieliby spróbować go odkryć, ładując się przy tym mnóstwem fantastycznej energii. Po to przecież powstał prawdziwy rock’n’roll – by dawać radość i energię. I choć jeszcze parę lat temu z pewnością bym tego nie powiedział, to dziś szczerze Wam, Drodzy Czytelnicy, płytę ’25 Cents For a Riff’ polecam.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Atrophia Red Sun - Twisted Logic (2003)

-
Obraz
  Gdy pisałem wcześniej o Cold Passion, wspomniałem, że poznałem ich przy okazji metalowego festiwalu Burza Mózgu w krakowskiej Rotundzie, jakieś sto lat temu. Pisałem też, że na tej samej imprezie wystąpił krakowski (a jakże!) zespół Atrophia Red Sun. Nadeszła zatem pora, by i o nich porozmawiać. Bo, myślę, że jest o czym. Nawet, jeżeli mówimy o nich tylko w kontekście jednego porządnego albumu, a takim niewątpliwie jest ‘Twisted Logic’.      Od razu się przyznam, twórczość Atrophia Red Sun sprzed ‘Twisted Logic’ kojarzę mgliście, żeby nie powiedzieć – wcale. Ale pamiętam doskonale, że nigdy mi się nie podobała. Dopiero wydany w 2003 roku ‘Twisted Logic’ pozamiatał, powalił mnie i zahipnotyzował. Podobnie stało się niedawno z Decapitated – nie przepadałem za nimi specjalnie dopóki nie popełnili ‘Blood Mantra’, którą po prostu uwielbiam (nawet na koncert promujący płytę poszedłem!).   Ale do rzeczy. ‘Twisted Logic’ to płyta niepozbawiona wad. Przede wszystkim wad natury brzmi
Czytaj więcej

WASI ZNAJOMI - Prokoncepcja - Niedoczekanie (2016)

-
Obraz
     Kolejna propozycja z cyklu 'Wasi Znajomi', to podesłane przez niezawodnego Grzegorza, pierwsze studyjne wydawnictwo proszowickiej Prokoncepcji, zatytułowane 'Niedoczekanie'. Cieszę się, jak zawsze, gdy mogę napisać coś o Waszej muzyce nawet, gdy czasem nasz odbiór danej płyty czy artysty się trochę rozmija. A jak będzie dziś? Przekonacie się poniżej.   Prokoncepcja para się, zasadniczo, delikatną mieszanką popu, folku i soft rocka. Takie dość pozytywne granie pod nogę. Z założenia ma chyba nie zajmować zbytnio uwagi słuchacza, a tylko być subtelnym tłem do codziennych działań. Żadnych fajerwerków czy wirtuozerii tu nie znajdziemy. Solidna instrumentalnie i aranżacyjnie muzyka jakiej wiele. Niestety, nie potrafiła mnie porwać, a każdy jej kolejny odsłuch męczył mnie coraz bardziej.   Nie podoba mi się na 'Niedoczekaniu' stylistyczna niekonsekwencja. Ja rozumiem, że to melanż różnych gatunków w połączeniu z raczej zabawowym podejściem do tworzenia muzy
Czytaj więcej

PŁYTA CZYTELNIKA - Slayer - Repentless (2015)

-
Obraz
1. Delusions of Saviour 2. Repentless 3. Take Control 4. Vices 5. Cast the First Stone 6. When the Stillness Comes 7. Chasing Death 8. Implode 9. Piano Wire 10. Atrocity Vendor 11. You Against You 12. Pride in Prejudice   Dawno już nie było żadnej Płyty Czytelnika. Na szczęście, niezawodny Antoni pośpieszył z pomocą i oto jest: najnowsze dzieło dinozaurów metalu. Płyta, płytą, ale sam dobór artysty jest dla mnie, jakby to powiedzieć, symboliczny. Dlaczego? Ano dlatego, że (co już pewnie nie raz wspominałem) miewam tak zwane metalowo-klasyczne faux pas. O co chodzi? Ano o to, że Slayera nigdy nie słuchałem (serio!), nigdy nie uważałem za filar metalu (naprawdę!), wreszcie, nigdy mnie absolutnie nie interesowali. Ani mnie ziębili, ani grzali. Takie tam (niemłode już) pitu pitu, które (nie mogę pojąć czemu?!) ma tak wielkie rzesze fanów. Ale stało się, płyta została rzucona, a ja muszę się rzetelnie do niej odnieść. Zatem, do dzieła.
Czytaj więcej