Catamenia – Chaos Born (2003)

-


Catamenia – Chaos Born (2003)

1. Kuolon Tanssi
2. Calm Before the Storm
3. The Fallen Angel Pt. I (Astaroth & Astarte)
4. The Fear's Shadow
5. Mirrorized Thoughts
6. Lost in Bitterness
7. The Era
8. The Fallen Angel Pt. II (The Rising)
9. One with Sorrow
10. Hollow Out – ChaosBorn


  Catamenia to jeden z tych zespołów, które poznałem przez przypadek. Z polecenia handlarza płyt na giełdzie komputerowej (tak, w takich miejscach kiedyś kupowało się płyty z metalem!), bodajże. I, o ile pamięć mnie nie myli, był to wcześniejszy, bo z roku 2000, album ‘Eternal Winter’s Prophecy’. Dziś natomiast pomówimy o piątej płycie Finów, ‘Chaos Born”, bo to ona jako jedyna przetrwała u mnie próbę czasu i nadal jest co jakiś czas z płytoteki wyciągana, odkurzana i przesłuchiwana.

  Muzyka, którą możemy usłyszeń na płytach Catamenii to w zasadzie podręcznikowy, niczym specjalnie niewyróżniający się melodyjny black metal. No właśnie, niby niczym się nie wyróżnia, a jednak trafił do mnie od pierwszego słyszenia i mimo upływu lat (a także ewolucji mojego muzycznego gustu) nadal twórczość Finów bardzo szanuję, a ‘Chaos Born’ po prostu bardzo lubię.
  Podręcznikowy black metal. No tak. Jest tu i szybkie gitarowe łojenie, nie wolniejsza perkusja z nieprzerwanie niemal używaną podwójną stopą i wreszcie, typowy, brudny i krzykliwy trochę wokalny growl. Czyli wszystko się zgadza. Brzmieniowo jest dobrze, bardzo selektywnie i tylko perkusji brak może głębi i przestrzeni. Stopa też jakaś taka plastikowa trochę zdaje się być.
  Utwory na ‘Chaos Born’ są bardzo melodyjne, a przez to dość lekkie i pozytywne w odbiorze. To kolejny przykład ‘pozytywnego’ black metalu, Cokolwiek to oznacza. Na szybko, z kawałków na płycie najbardziej lubię: ‘Mirrorized Thoughts’, ‘Kuolon Tanssi’, obie części ‘The Fallen Angel’ i ‘Lost in Bitterness’. Gwoli ścisłości, cała płyta jest bardzo równa. Nie ma na niej kawałków słabszych. Po prostu, te wymienione jakoś tak sobie bardziej ulubiłem. Każdy chyba tak ma.
  Jestem pewien, że ta pewna blackmetalowa ortodoksja zespołu Catamenia ma tak swoich zwolenników, jak i zagorzałych przeciwników. I bardzo dobrze. Ważne, by muzyka wywoływała emocje i skłaniała do dyskusji. By była JAKAŚ, a nie nijaka. I taka właśnie (jakaś) jest twórczość Finów.
  Catamenia to oczywista propozycja dla fanów black metalu. Każdego black metalu. Bo sposób, w jaki wlewa się do głowy, zadziała na każdego. To bezinwazyjny, a bardzo dobry i niebanalny black metal. Trzeba tylko dać mu szansę. Ja dałem mu tę szansę już dawno temu i nie żałuję.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Atrophia Red Sun - Twisted Logic (2003)

-
Obraz
  Gdy pisałem wcześniej o Cold Passion, wspomniałem, że poznałem ich przy okazji metalowego festiwalu Burza Mózgu w krakowskiej Rotundzie, jakieś sto lat temu. Pisałem też, że na tej samej imprezie wystąpił krakowski (a jakże!) zespół Atrophia Red Sun. Nadeszła zatem pora, by i o nich porozmawiać. Bo, myślę, że jest o czym. Nawet, jeżeli mówimy o nich tylko w kontekście jednego porządnego albumu, a takim niewątpliwie jest ‘Twisted Logic’.      Od razu się przyznam, twórczość Atrophia Red Sun sprzed ‘Twisted Logic’ kojarzę mgliście, żeby nie powiedzieć – wcale. Ale pamiętam doskonale, że nigdy mi się nie podobała. Dopiero wydany w 2003 roku ‘Twisted Logic’ pozamiatał, powalił mnie i zahipnotyzował. Podobnie stało się niedawno z Decapitated – nie przepadałem za nimi specjalnie dopóki nie popełnili ‘Blood Mantra’, którą po prostu uwielbiam (nawet na koncert promujący płytę poszedłem!).   Ale do rzeczy. ‘Twisted Logic’ to płyta niepozbawiona wad. Przede wszystkim wad natury brzmi
Czytaj więcej

WASI ZNAJOMI - Prokoncepcja - Niedoczekanie (2016)

-
Obraz
     Kolejna propozycja z cyklu 'Wasi Znajomi', to podesłane przez niezawodnego Grzegorza, pierwsze studyjne wydawnictwo proszowickiej Prokoncepcji, zatytułowane 'Niedoczekanie'. Cieszę się, jak zawsze, gdy mogę napisać coś o Waszej muzyce nawet, gdy czasem nasz odbiór danej płyty czy artysty się trochę rozmija. A jak będzie dziś? Przekonacie się poniżej.   Prokoncepcja para się, zasadniczo, delikatną mieszanką popu, folku i soft rocka. Takie dość pozytywne granie pod nogę. Z założenia ma chyba nie zajmować zbytnio uwagi słuchacza, a tylko być subtelnym tłem do codziennych działań. Żadnych fajerwerków czy wirtuozerii tu nie znajdziemy. Solidna instrumentalnie i aranżacyjnie muzyka jakiej wiele. Niestety, nie potrafiła mnie porwać, a każdy jej kolejny odsłuch męczył mnie coraz bardziej.   Nie podoba mi się na 'Niedoczekaniu' stylistyczna niekonsekwencja. Ja rozumiem, że to melanż różnych gatunków w połączeniu z raczej zabawowym podejściem do tworzenia muzy
Czytaj więcej

PŁYTA CZYTELNIKA - Slayer - Repentless (2015)

-
Obraz
1. Delusions of Saviour 2. Repentless 3. Take Control 4. Vices 5. Cast the First Stone 6. When the Stillness Comes 7. Chasing Death 8. Implode 9. Piano Wire 10. Atrocity Vendor 11. You Against You 12. Pride in Prejudice   Dawno już nie było żadnej Płyty Czytelnika. Na szczęście, niezawodny Antoni pośpieszył z pomocą i oto jest: najnowsze dzieło dinozaurów metalu. Płyta, płytą, ale sam dobór artysty jest dla mnie, jakby to powiedzieć, symboliczny. Dlaczego? Ano dlatego, że (co już pewnie nie raz wspominałem) miewam tak zwane metalowo-klasyczne faux pas. O co chodzi? Ano o to, że Slayera nigdy nie słuchałem (serio!), nigdy nie uważałem za filar metalu (naprawdę!), wreszcie, nigdy mnie absolutnie nie interesowali. Ani mnie ziębili, ani grzali. Takie tam (niemłode już) pitu pitu, które (nie mogę pojąć czemu?!) ma tak wielkie rzesze fanów. Ale stało się, płyta została rzucona, a ja muszę się rzetelnie do niej odnieść. Zatem, do dzieła.
Czytaj więcej