Type O Negative – October Rust (1996)

-

Type O Negative – October Rust (1996)

1. Bad Ground
2. Untitled
3. Love You to Death
4. Be My Druidess
5. Green Man
6. Red Water
7. My Girlfriend's Girlfriend
8. Die With Me
9. Burnt Flowers Fallen
10. In Praise of Bacchus
11. Cinnamon Girl
12. The Glorious Liberation of the People's Technocratic Republic of Vinnland by the Combined Forces of the United Territories of Europa
13. Wolf Moon (Including Zoanthropic Paranoia)
14. Haunted
15. Untitled


  Po krótkim ‘niemetalowym’ przerywniku czas na powrót do tej właśnie muzyki. Ale pozwolę sobie pozostać jeszcze czas jakiś w klimacie melancholii, wyciszenia, tajemniczej i odrobinę chyba romantycznej atmosfery. Chciałbym Wam dziś, moi Drodzy Czytelnicy, napisać o płycie, która jest dla mnie bardzo ważna, bo wiąże się ze wspomnieniami fantastycznej młodości, którą miałem szczęście przeżyć. Każdy dźwięk z tej płyty pozwala mi zobaczyć przed oczami osoby i wydarzenia, które na tę właśnie młodość się złożyły. Zapraszam na słów kilka o absolutnie fantastycznej, gotycko-doom’owej płycie ‘October Rust’, nowojorskiej grupy Type O Negative, na czele z nieżyjącym już, niestety, wokalistą Peter’em Steele.
 Muzyka, którą bardzo konsekwentnie zespół tworzył była jedną z najbardziej rozpoznawalnych na świecie. A głos Steele’a – jedyny w swoim rodzaju i nie do pomylenia z żadnym innym. To wielki sukces artysty, gdy jego styl da się rozpoznać po chwili ledwie. Połączenie smutku z romantyzmem, które słyszymy na ‘October Rust’ bardzo mocno oddziałuje na słuchacza. Przywołuje natłok uczuć, myśli i skojarzeń. To świetna muzyka do refleksji i relaksu. Może być też genialnym tłem dla romantycznego czasu we dwoje. Super sprawa.
  Moimi ulubionymi utworami z tego albumu są: ‘Love You to Death’ przez ten charakterystyczny smutek w głosie i narastającą moc kawałka; ‘Be My Druidess’ dzięki złamaniu wolnej rytmiki szybszą melodią i jakby większą radością; ‘Green Man’ przez jednoznaczne i mocne nawiązanie do spokoju, nienaruszonej jeszcze przez człowieka, przyrody; ‘My Girlfriend’s Girlfriend’ dzięki fajnej melodii i zabawnemu tematowi utworu. Bardzo lubię też ‘Red Water’ i ‘Cinnamon Girl’ – za bycie kwintesencją twórczości Type O Negative.
  Podobnie jak to bywało z innymi bliskimi mi płytami, zdaję sobie sprawę ze swej, bardzo prawdopodobnej, subiektywności. Może ta muzyka wcale nie działa (ani nigdy nie podziała) tak na innych, jak działa na mnie. Może obok tej muzyki Wy, Drodzy Czytelnicy, przejdziecie obojętnie i bez emocji. To tak naprawdę nieistotne. Ja tutaj opisuję płyty ważne dla mnie, z których może choć kilka i Was porwie.
  Nie znam zbyt dobrze innych wydawnictw Type O Negative. Ale ‘October Rust’ uwielbiam i szczerze polecam wszystkim, którzy podzielają ze mną zdanie, że metal może być też romantyczny i, w całym swoim mrocznym majestacie, bardzo delikatny. To bardzo eteryczna muzyka uderzająca głębią męskiego wokalu i niespieszną monumentalnością gitar. Warta jest choć jednego przesłuchania!


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Atrophia Red Sun - Twisted Logic (2003)

-
Obraz
  Gdy pisałem wcześniej o Cold Passion, wspomniałem, że poznałem ich przy okazji metalowego festiwalu Burza Mózgu w krakowskiej Rotundzie, jakieś sto lat temu. Pisałem też, że na tej samej imprezie wystąpił krakowski (a jakże!) zespół Atrophia Red Sun. Nadeszła zatem pora, by i o nich porozmawiać. Bo, myślę, że jest o czym. Nawet, jeżeli mówimy o nich tylko w kontekście jednego porządnego albumu, a takim niewątpliwie jest ‘Twisted Logic’.      Od razu się przyznam, twórczość Atrophia Red Sun sprzed ‘Twisted Logic’ kojarzę mgliście, żeby nie powiedzieć – wcale. Ale pamiętam doskonale, że nigdy mi się nie podobała. Dopiero wydany w 2003 roku ‘Twisted Logic’ pozamiatał, powalił mnie i zahipnotyzował. Podobnie stało się niedawno z Decapitated – nie przepadałem za nimi specjalnie dopóki nie popełnili ‘Blood Mantra’, którą po prostu uwielbiam (nawet na koncert promujący płytę poszedłem!).   Ale do rzeczy. ‘Twisted Logic’ to płyta niepozbawiona wad. Przede wszystkim wad natury brzmi
Czytaj więcej

WASI ZNAJOMI - Prokoncepcja - Niedoczekanie (2016)

-
Obraz
     Kolejna propozycja z cyklu 'Wasi Znajomi', to podesłane przez niezawodnego Grzegorza, pierwsze studyjne wydawnictwo proszowickiej Prokoncepcji, zatytułowane 'Niedoczekanie'. Cieszę się, jak zawsze, gdy mogę napisać coś o Waszej muzyce nawet, gdy czasem nasz odbiór danej płyty czy artysty się trochę rozmija. A jak będzie dziś? Przekonacie się poniżej.   Prokoncepcja para się, zasadniczo, delikatną mieszanką popu, folku i soft rocka. Takie dość pozytywne granie pod nogę. Z założenia ma chyba nie zajmować zbytnio uwagi słuchacza, a tylko być subtelnym tłem do codziennych działań. Żadnych fajerwerków czy wirtuozerii tu nie znajdziemy. Solidna instrumentalnie i aranżacyjnie muzyka jakiej wiele. Niestety, nie potrafiła mnie porwać, a każdy jej kolejny odsłuch męczył mnie coraz bardziej.   Nie podoba mi się na 'Niedoczekaniu' stylistyczna niekonsekwencja. Ja rozumiem, że to melanż różnych gatunków w połączeniu z raczej zabawowym podejściem do tworzenia muzy
Czytaj więcej

PŁYTA CZYTELNIKA - Slayer - Repentless (2015)

-
Obraz
1. Delusions of Saviour 2. Repentless 3. Take Control 4. Vices 5. Cast the First Stone 6. When the Stillness Comes 7. Chasing Death 8. Implode 9. Piano Wire 10. Atrocity Vendor 11. You Against You 12. Pride in Prejudice   Dawno już nie było żadnej Płyty Czytelnika. Na szczęście, niezawodny Antoni pośpieszył z pomocą i oto jest: najnowsze dzieło dinozaurów metalu. Płyta, płytą, ale sam dobór artysty jest dla mnie, jakby to powiedzieć, symboliczny. Dlaczego? Ano dlatego, że (co już pewnie nie raz wspominałem) miewam tak zwane metalowo-klasyczne faux pas. O co chodzi? Ano o to, że Slayera nigdy nie słuchałem (serio!), nigdy nie uważałem za filar metalu (naprawdę!), wreszcie, nigdy mnie absolutnie nie interesowali. Ani mnie ziębili, ani grzali. Takie tam (niemłode już) pitu pitu, które (nie mogę pojąć czemu?!) ma tak wielkie rzesze fanów. Ale stało się, płyta została rzucona, a ja muszę się rzetelnie do niej odnieść. Zatem, do dzieła.
Czytaj więcej