Cold Passion ‎– New Age Architects (1998)

Cold Passion ‎– New Age Architects (1998)

1. Delusion Of Life

2. Shy Spirits

3. On The Dreamside

4. Lost Shine

5. Lonely Fall

6. Shallow Despair

7. The Whell Of Time

8. New Age Architects

9. Sorrow Of Time

  Przenieśmy się do roku 1999. Miałem całe 16 lat i dopiero co zacząłem odkrywać świat muzyki metalowej. Tej słuchanej z kaset (tak, tak, to jeszcze były czasy magnetofonów) i tej słuchanej na żywo, podczas koncertów. W marcu tegoż roku wraz z kumplami trafiliśmy na imprezę zwaną Burzą Mózgu (chyba odbywała się cyklicznie, w krakowskiej Rotundzie). Występowało tam kilka kapel, a wśród nich Atrophia Red Sun (mam nadzieję kiedyś o nich napisać) i omawiany dziś skład – Cold Passion. Niewiele pamiętam z samej imprezy (może prócz armii machających włosami ludzi) ale klimat muzyki tego zespołu ujął mnie i zachęcił do bliższego jej poznania.

  Wyłączając się chwilowo na jakość nagrania (dużo tu jest do poprawy) i masteringu, warto skupić się na warstwie czysto muzycznej. Na pomysłach (i to jakich!), nawiązaniach, wykorzystanych instrumentach czy wreszcie, klimacie płyty jako całości. W nielicznych już wzmiankach o zespole w Internecie można spotkać się z określeniem muzyki Cold Passion jako doom/gothic metal, a czasem po prostu gothic rock. Nie jestem w stanie powiedzieć na ile taka kategoryzacja jest dla zespołu krzywdząca, ale jestem pewien, że w ich muzyce jest coś więcej. Coś trochę jakby poza ogólnie uznanymi ramami. Coś nęcącego i przyciągającego jak magnes.

  Na płycie ‘New Age Architects’ nie brakuje ani melancholii i powolnego czaru, ani mocniejszego, dość mrocznego uderzenia. Są smaczki orientalne uwydatnione instrumentami smyczkowymi i gitarą klasyczną. Są momenty jak z bajki i momenty, jak z dreszczowca. Jest i rock, i metal. Gdyby to wszystko tylko lepiej brzmiało... No i wokal – mógłby być bardziej wyrazisty i rasowy. Ale nie można mieć wszystkiego, nieprawdaż?

  Cold Passion już ładnych parę lat nie istnieje. A szkoda. Bo to kolejna już, wspominana przeze mnie kapela z Krakowa, która swą oryginalnością, nieszablonowym podejściem do komponowania i niesamowicie bogatą wyobraźnią wytyczała i mogłaby jeszcze długo wytyczać nowe muzyczne ścieżki. Nie śledziłem losów muzyków zespołu po rozpadzie Cold Passion ale mam nadzieję, że nie przestali tworzyć i nagrywać. Przynajmniej klawiszowiec, bo słychać, że on tu odwalił najcięższą ale i w efekcie, najlepszą robotę. Świetne i oryginalne melodie i tła to mocna strona ‘New Age Architects’. Na pochwałę zasługuje też gitarzysta, zwłaszcza za partie gitary klasycznej. Fajne granie oparte na świetnym, technicznym palcowaniu. Najsłabszym ogniwem, co już wyżej wspomniałem, jest niestety wokalista. Ale nie jest to nie do przejścia, a przy wsłuchaniu się w muzykę, wokal łatwo zanika i nie jest rejestrowany.

  Muzyka Cold Passion powinna trafić w gusta wszystkich lubiących niebanalne rozwiązania w muzyce rockowej i metalowej. Tu sporo się dzieje, nie jest nudno, a bywa niemalże orientalnie. To fajna i nieagresywna muzyka do słuchania na co dzień. Fajnie i nienachalnie porywa słuchacza, na chwilę choćby, w inny wymiar. I to właśnie jest siłą tego zespołu i tej płyty.