Vader - Live in Japan (1998)

-

Vader - Live in Japan (1998)

1. Damien (Intro)
2. Sothis
3. Distant Dream
4. Black to the Blind
5. Silent Empire
6. Blood Of Kingu
7. Carnal
8. Red Passage
9. Panzerstoss (Intro)
10. Reborn in Flames
11. Fractal Light
12. From Beyond (Intro)
13. Crucified Ones
14. Foetus God
15. Black Sabbath
16. Raining Blood
17. Omen (Intro)
18. Dark Age


  Zawsze miałem problem z albumami koncertowymi. Bardzo trudno mnie w tej materii zadowolić. Jestem wybredny, czepliwy i łatwo coś dyskwalifikuję. Dlaczego? Bo tak. Bo koncert ma być przeżywany na żywo. Bo zespoły i tak manipulują brzmieniem w studiu, zanim taka płyta pojawi się na półkach. Po co, zatem, w ogóle takie rzeczy wydawać? Chcesz posłuchać zespołu na żywo? Idź na koncert! No, dobra. Może trochę za ostro. Tak czy siak, nie jestem fanem ‘koncertówek’, takie wydawnictwa mogłyby dla mnie nie istnieć. Ale. Właśnie, jest to ale. Czasem po prostu pojawiają się takie płyty z koncertów, które rozsypują w pył moje konserwatywne zasady i zniewalają mnie od pierwszego słuchania. I tak właśnie miałem (sporo ponad dekadę temu) z ‘Live in Japan’ Vadera.

  Olsztynianie nigdy nie byli w kręgu moich ulubionych zespołów. Nie wiem dlaczego. Po prostu, coś nigdy specjalnie nie ‘zażarło’. Ale chwila, w której usłyszałem omawianą dziś płytę była dla mnie przełomowa. Bo przełamała (choć na chwilę) moje dwa największe opory: do Vadera i do ‘koncertówek’. Są jeszcze może dwie takie koncertowe płyty (metalowe), które uwielbiam i chętnie do nich wracam. Chętniej nawet, niż do ich studyjnych odpowiedników. To nagrania live Children of Bodom i Blind Guardian, które przy okazji także polecam.
  ‘Live in Japan’ od pierwszych sekund daje się poznać jako naładowany olbrzymią energią ładunek. Jest szybko, jest ciężko, jest hipnotycznie. No, i jest stuprocentowo death metalowo! Wszystko to odbieramy poprzez lekko przybrudzone i momentami (pozornie) nieselektywne brzmienie. Jest moc, jakiej (według mnie) brakuje Vaderowi na albumach studyjnych. Da się słyszeć wzajemne nakręcanie się zespołu i publiczności. Absolutnie fantastyczne wrażenie. Cały występ jest niesamowicie klimatyczny i żywiołowy. Naprawdę, chciałoby się na tym koncercie być.
  Utwory, które zespół w Japonii wykonał, to w znakomitej większości powszechnie znane hity. Jeżeli to słowo w ogóle pasuje, w kontekście death metalu. ‘Sothis’, ‘Carnal’, ‘Black to the Blind’ czy ‘Reborn in Flames’ to dzieła charakterystyczne i jedyne w swoim rodzaju. To kwintesencja Vadera tamtych lat. Machina, którą tamtego wieczoru zespół uruchomił, a która bez reszty porwała oddanych Japończyków, zostawia po sobie ślad u słuchacza na długi czas. I to jest rewelacyjne. Bardzo lubię wracać do tej płyty, gdy potrzebuję kopa. I, uwierzcie, za każdym razem działa!
  ‘Live in Japan’ Vadera polecam wszystkim fanom death metalu z energią. I nawet jeżeli nie lubicie albumów koncertowych, to jest duża szansa, że ten akurat przypadnie Wam do gustu. Bo ma w sobie to coś. Jakąś nieokreśloną moc, która hipnotyzuje. Wiem, co mówię!

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Atrophia Red Sun - Twisted Logic (2003)

-
Obraz
  Gdy pisałem wcześniej o Cold Passion, wspomniałem, że poznałem ich przy okazji metalowego festiwalu Burza Mózgu w krakowskiej Rotundzie, jakieś sto lat temu. Pisałem też, że na tej samej imprezie wystąpił krakowski (a jakże!) zespół Atrophia Red Sun. Nadeszła zatem pora, by i o nich porozmawiać. Bo, myślę, że jest o czym. Nawet, jeżeli mówimy o nich tylko w kontekście jednego porządnego albumu, a takim niewątpliwie jest ‘Twisted Logic’.      Od razu się przyznam, twórczość Atrophia Red Sun sprzed ‘Twisted Logic’ kojarzę mgliście, żeby nie powiedzieć – wcale. Ale pamiętam doskonale, że nigdy mi się nie podobała. Dopiero wydany w 2003 roku ‘Twisted Logic’ pozamiatał, powalił mnie i zahipnotyzował. Podobnie stało się niedawno z Decapitated – nie przepadałem za nimi specjalnie dopóki nie popełnili ‘Blood Mantra’, którą po prostu uwielbiam (nawet na koncert promujący płytę poszedłem!).   Ale do rzeczy. ‘Twisted Logic’ to płyta niepozbawiona wad. Przede wszystkim wad natury brzmi
Czytaj więcej

WASI ZNAJOMI - Prokoncepcja - Niedoczekanie (2016)

-
Obraz
     Kolejna propozycja z cyklu 'Wasi Znajomi', to podesłane przez niezawodnego Grzegorza, pierwsze studyjne wydawnictwo proszowickiej Prokoncepcji, zatytułowane 'Niedoczekanie'. Cieszę się, jak zawsze, gdy mogę napisać coś o Waszej muzyce nawet, gdy czasem nasz odbiór danej płyty czy artysty się trochę rozmija. A jak będzie dziś? Przekonacie się poniżej.   Prokoncepcja para się, zasadniczo, delikatną mieszanką popu, folku i soft rocka. Takie dość pozytywne granie pod nogę. Z założenia ma chyba nie zajmować zbytnio uwagi słuchacza, a tylko być subtelnym tłem do codziennych działań. Żadnych fajerwerków czy wirtuozerii tu nie znajdziemy. Solidna instrumentalnie i aranżacyjnie muzyka jakiej wiele. Niestety, nie potrafiła mnie porwać, a każdy jej kolejny odsłuch męczył mnie coraz bardziej.   Nie podoba mi się na 'Niedoczekaniu' stylistyczna niekonsekwencja. Ja rozumiem, że to melanż różnych gatunków w połączeniu z raczej zabawowym podejściem do tworzenia muzy
Czytaj więcej

PŁYTA CZYTELNIKA - Slayer - Repentless (2015)

-
Obraz
1. Delusions of Saviour 2. Repentless 3. Take Control 4. Vices 5. Cast the First Stone 6. When the Stillness Comes 7. Chasing Death 8. Implode 9. Piano Wire 10. Atrocity Vendor 11. You Against You 12. Pride in Prejudice   Dawno już nie było żadnej Płyty Czytelnika. Na szczęście, niezawodny Antoni pośpieszył z pomocą i oto jest: najnowsze dzieło dinozaurów metalu. Płyta, płytą, ale sam dobór artysty jest dla mnie, jakby to powiedzieć, symboliczny. Dlaczego? Ano dlatego, że (co już pewnie nie raz wspominałem) miewam tak zwane metalowo-klasyczne faux pas. O co chodzi? Ano o to, że Slayera nigdy nie słuchałem (serio!), nigdy nie uważałem za filar metalu (naprawdę!), wreszcie, nigdy mnie absolutnie nie interesowali. Ani mnie ziębili, ani grzali. Takie tam (niemłode już) pitu pitu, które (nie mogę pojąć czemu?!) ma tak wielkie rzesze fanów. Ale stało się, płyta została rzucona, a ja muszę się rzetelnie do niej odnieść. Zatem, do dzieła.
Czytaj więcej