A Forest of Stars - Beware the Sword You Cannot See (2015)

-

A Forest of Stars - Beware the Sword You Cannot See (2015)

1. Drawing Down the Rain
2. Hive Mindless
3. A Blaze of Hammers
4. Virtus Sola Invicta
5. Proboscis Master Versus the Powdered Seraphs
6. Part I: Mindslide
7. Part II: Have You Got a Light, Boy?
8. Part III: Perdurabo
9. Part IV: An Automaton Adrift
10. Part V: Lowly Worm
11. Part VI: Let There Be No Light


  Bywam dość konserwatywny w swoich muzycznych wyborach. Znaczy to, ni mniej ni więcej, że jeśli jakiś gatunek/zespół od razu mi nie przypadnie do gustu to gardzę nim i omijam szerokim łukiem wszelkie jego dokonania. Tak jest na przykład z Rammstein, Marduk czy Slayer. Tak jest także z przedstawicielami brudnego, powolnego i pseudo-psychodelicznego black metalu. Odpycha mnie on i zupełnie nie zaciekawia. Żeby jednak każda reguła była kompletna, należy zidentyfikować także jej wyjątki. I dziś będzie taki właśnie wyjątek. Zapraszam do odsłuchu płyty ‘Beware the Sword You Cannot See’, brytyjskiej grupy A Forest of Stars.

  Omawiany dziś album to czwarta (i jak dotąd, ostatnia) produkcja zespołu. Poznałem go zupełnie przypadkowo, przeglądając któryś z serwisów muzycznych w poszukiwaniu nowych muzycznych inspiracji. Od samego początku zwrócili moją uwagę ciekawymi melodiami, dość zgrabnie wplatanymi partiami skrzypiec i przyzwoitymi nieśpiesznymi gitarami. To wszystko w połączeniu ze sporą dawką mroku i niezłego growlu daje ładny muzycznie efekt. Co dla mnie ważne, nie jest też tak, że każdy utwór brzmi tak samo. Wiele się tu dzieje. Jest zabawa instrumentami, wokalami (tak, czyste i żeńskie głosy też są) i konwencją. Czasem jest blackowo, a czasem doom’owo czy wręcz - hard rockowo. Bardzo to wszystko smaczne. Nie rewolucyjne, ale smaczne.
  Nie wierzę, że to piszę, ale w sumie przy dźwiękach ‘Beware the...’ można odpoczywać. Być może to efekt masteringu, który muzykę trochę spłaszczył (ale nie zniszczył) i brzmienie uczynił bardzo nienachalnym. Ciekawy efekt jak na, bądź co bądź, metal. Mi to bardzo odpowiada. Łatwo się przy tej muzyce wyłączyć i odpłynąć.
  Jakby się dobrze wsłuchać w pojedyncze utwory, łatwo doszukać się licznych inspiracji. Nie będę ich tu wymieniał, bo myślę, że co wprawniejsze ucho bez wysiłku rozpozna kilka już przy pierwszym przesłuchaniu. A czy to dobrze? Pewnie, że tak! Trzeba uczyć się od Mistrzów. Inspirować się ich dokonaniami i budować swój warsztat na odpowiednich wzorcach. Jeżeli konotacje nie są intensywne i nie noszą znamion kopiowania, to uważam je za jak najbardziej na miejscu.
  Dzisiejszy wpis nie należy do najbardziej konkretnych, ale może właśnie przez to być idealnym odzwierciedleniem mojego do muzyki A Forest of Stars podejścia. Nie skupiam się stuprocentowo na tym co i jak grają, a odbieram płytę jako całość. Jako świetne tło do relaksu czy codziennych zajęć. Bez fajerwerków czy niepotrzebnych ekscytacji. Porządny i nieszkodliwy metal z zaskakującymi czasem smaczkami. I lubiącym właśnie taką muzykę polecam tę płytę. Innym może się po prostu nie spodobać. Lub, najzwyczajniej w świecie, nudzić.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Atrophia Red Sun - Twisted Logic (2003)

-
Obraz
  Gdy pisałem wcześniej o Cold Passion, wspomniałem, że poznałem ich przy okazji metalowego festiwalu Burza Mózgu w krakowskiej Rotundzie, jakieś sto lat temu. Pisałem też, że na tej samej imprezie wystąpił krakowski (a jakże!) zespół Atrophia Red Sun. Nadeszła zatem pora, by i o nich porozmawiać. Bo, myślę, że jest o czym. Nawet, jeżeli mówimy o nich tylko w kontekście jednego porządnego albumu, a takim niewątpliwie jest ‘Twisted Logic’.      Od razu się przyznam, twórczość Atrophia Red Sun sprzed ‘Twisted Logic’ kojarzę mgliście, żeby nie powiedzieć – wcale. Ale pamiętam doskonale, że nigdy mi się nie podobała. Dopiero wydany w 2003 roku ‘Twisted Logic’ pozamiatał, powalił mnie i zahipnotyzował. Podobnie stało się niedawno z Decapitated – nie przepadałem za nimi specjalnie dopóki nie popełnili ‘Blood Mantra’, którą po prostu uwielbiam (nawet na koncert promujący płytę poszedłem!).   Ale do rzeczy. ‘Twisted Logic’ to płyta niepozbawiona wad. Przede wszystkim wad natury brzmi
Czytaj więcej

WASI ZNAJOMI - Prokoncepcja - Niedoczekanie (2016)

-
Obraz
     Kolejna propozycja z cyklu 'Wasi Znajomi', to podesłane przez niezawodnego Grzegorza, pierwsze studyjne wydawnictwo proszowickiej Prokoncepcji, zatytułowane 'Niedoczekanie'. Cieszę się, jak zawsze, gdy mogę napisać coś o Waszej muzyce nawet, gdy czasem nasz odbiór danej płyty czy artysty się trochę rozmija. A jak będzie dziś? Przekonacie się poniżej.   Prokoncepcja para się, zasadniczo, delikatną mieszanką popu, folku i soft rocka. Takie dość pozytywne granie pod nogę. Z założenia ma chyba nie zajmować zbytnio uwagi słuchacza, a tylko być subtelnym tłem do codziennych działań. Żadnych fajerwerków czy wirtuozerii tu nie znajdziemy. Solidna instrumentalnie i aranżacyjnie muzyka jakiej wiele. Niestety, nie potrafiła mnie porwać, a każdy jej kolejny odsłuch męczył mnie coraz bardziej.   Nie podoba mi się na 'Niedoczekaniu' stylistyczna niekonsekwencja. Ja rozumiem, że to melanż różnych gatunków w połączeniu z raczej zabawowym podejściem do tworzenia muzy
Czytaj więcej

PŁYTA CZYTELNIKA - Slayer - Repentless (2015)

-
Obraz
1. Delusions of Saviour 2. Repentless 3. Take Control 4. Vices 5. Cast the First Stone 6. When the Stillness Comes 7. Chasing Death 8. Implode 9. Piano Wire 10. Atrocity Vendor 11. You Against You 12. Pride in Prejudice   Dawno już nie było żadnej Płyty Czytelnika. Na szczęście, niezawodny Antoni pośpieszył z pomocą i oto jest: najnowsze dzieło dinozaurów metalu. Płyta, płytą, ale sam dobór artysty jest dla mnie, jakby to powiedzieć, symboliczny. Dlaczego? Ano dlatego, że (co już pewnie nie raz wspominałem) miewam tak zwane metalowo-klasyczne faux pas. O co chodzi? Ano o to, że Slayera nigdy nie słuchałem (serio!), nigdy nie uważałem za filar metalu (naprawdę!), wreszcie, nigdy mnie absolutnie nie interesowali. Ani mnie ziębili, ani grzali. Takie tam (niemłode już) pitu pitu, które (nie mogę pojąć czemu?!) ma tak wielkie rzesze fanów. Ale stało się, płyta została rzucona, a ja muszę się rzetelnie do niej odnieść. Zatem, do dzieła.
Czytaj więcej