Apotheosis - Farthest from the Sun (2002)

-

 


        Moja dzisiejsza propozycja jest jedną z tych, które lubię najbardziej. I to nie tylko ze względu na gatunek muzyczny. Urok tej, wydanej w 2002 roku płyty, wynika także z tego, że jest ona w całości stworzona przez jedną osobę - pochodzącego z Malty niejakiego Saurona. Jak wiecie, mam niezwykły szacunek dla utalentowanych multiinstrumentalistów. Zwłaszcza, wywodzących się z nieoczywistych dla metalu miejsc.
        "Farthest from the Sun" to jedyna długogrająca płyta w dorobku Saurona. Poprzednich dwóch demówek nie znam, ale myślę, że to właśnie dzisiejsza bohaterka Antylogii jest opus magnum wybitnie uzdolnionego Maltańczyka. Dlaczego? Bo to, absolutnie kompletne wydawnictwo, zawiera w sobie tak wiele, że trudno nie ulec jego urokowi. Ale należy pamiętać, że wymaga ono także wielokrotnego przesłuchania, by choć w części odkryć jego złożoną zawartość.
        Cała płyta składa się z czterech utworów, które łącznie dają słuchaczowi nieco ponad pięćdziesiąt minut fantastycznej podróży. I choć serwis metal-archives klasyfikuje Apotheosis jako epic symphonic black/thrash metal, to jest to olbrzymie niedopowiedzenie. Na "Farthest from the Sun" jest niemalże każda odmiana metalu, a nawet zaskakujące wtręty folkowe. Ale po kolei. Dominujący na płycie Saurona jest, oczywiście, black metal. Ale nie jeden tylko jego rodzaj. Słychać tu mieszankę stylów, które znamy choćby z Old Man's Child, Limbonic Art, Summoning czy Carach Angren. Jako że dwa utwory są instrumentalne, bardzo wyraziste są tu także progresywne prawie zabiegi, łączące melancholijną akustyczną gitarę z klimatycznymi klawiszami i ostro black metalowymi riffami. Jedyne, do czego można mieć tak naprawdę uwagi, to wokal, który, niestety, jest dość mało zajmujący. Często ginie w natłoku lini aranżacyjnych. Brak mu jakby przekonania, o własnej istotności. Szkoda, niemniej, to nie czyni żaden sposób "Farthest from the Sun" albumem niekompletnym. Ot, taka konwencja, świadomie widać przyjęta przez muzyka z Malty.
        Utwory, ze względu na swoją długość, chętnie okraszane są wszelkiego rodzaju przeszkadzajkami czy to rodem z Summoning, czy z Carach Angren. Wprawne ucho dotrze nawet do pewnych analogii z Cradle of Filth czy Falkenbach. Bardzo mi się ten melanż podoba. Bo mimo wielu podobieństw, ta muzyka nadal jest oryginalna i charakterystyczna. Trudno mi się z tą muzyką rozstawać. Naprawdę!
        "Farthest from the Sun" polecam fanom muzyki metalowej. Po prostu. Gotów jestem stwierdzić, że każdemu "metalowi" coś się na tej płycie spodoba. Wyjątkiem mogą być słuchacze, dla których instrumentalny metal, to nie metal. Oni, faktycznie, mogą odczuwać pewien niedosyt. Ja, jednakowoż, jestem tą jedyną długogrającą płytą Apotheosis oczarowany.


1. Victory 06:13
2. The Maimed God 16:28
3. Raise the Dragon Banner 11:54
4. Kingdom 16:24



Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Atrophia Red Sun - Twisted Logic (2003)

-
Obraz
  Gdy pisałem wcześniej o Cold Passion, wspomniałem, że poznałem ich przy okazji metalowego festiwalu Burza Mózgu w krakowskiej Rotundzie, jakieś sto lat temu. Pisałem też, że na tej samej imprezie wystąpił krakowski (a jakże!) zespół Atrophia Red Sun. Nadeszła zatem pora, by i o nich porozmawiać. Bo, myślę, że jest o czym. Nawet, jeżeli mówimy o nich tylko w kontekście jednego porządnego albumu, a takim niewątpliwie jest ‘Twisted Logic’.      Od razu się przyznam, twórczość Atrophia Red Sun sprzed ‘Twisted Logic’ kojarzę mgliście, żeby nie powiedzieć – wcale. Ale pamiętam doskonale, że nigdy mi się nie podobała. Dopiero wydany w 2003 roku ‘Twisted Logic’ pozamiatał, powalił mnie i zahipnotyzował. Podobnie stało się niedawno z Decapitated – nie przepadałem za nimi specjalnie dopóki nie popełnili ‘Blood Mantra’, którą po prostu uwielbiam (nawet na koncert promujący płytę poszedłem!).   Ale do rzeczy. ‘Twisted Logic’ to płyta niepozbawiona wad. Przede wszystkim wad natury brzmi
Czytaj więcej

WASI ZNAJOMI - Prokoncepcja - Niedoczekanie (2016)

-
Obraz
     Kolejna propozycja z cyklu 'Wasi Znajomi', to podesłane przez niezawodnego Grzegorza, pierwsze studyjne wydawnictwo proszowickiej Prokoncepcji, zatytułowane 'Niedoczekanie'. Cieszę się, jak zawsze, gdy mogę napisać coś o Waszej muzyce nawet, gdy czasem nasz odbiór danej płyty czy artysty się trochę rozmija. A jak będzie dziś? Przekonacie się poniżej.   Prokoncepcja para się, zasadniczo, delikatną mieszanką popu, folku i soft rocka. Takie dość pozytywne granie pod nogę. Z założenia ma chyba nie zajmować zbytnio uwagi słuchacza, a tylko być subtelnym tłem do codziennych działań. Żadnych fajerwerków czy wirtuozerii tu nie znajdziemy. Solidna instrumentalnie i aranżacyjnie muzyka jakiej wiele. Niestety, nie potrafiła mnie porwać, a każdy jej kolejny odsłuch męczył mnie coraz bardziej.   Nie podoba mi się na 'Niedoczekaniu' stylistyczna niekonsekwencja. Ja rozumiem, że to melanż różnych gatunków w połączeniu z raczej zabawowym podejściem do tworzenia muzy
Czytaj więcej

PŁYTA CZYTELNIKA - Luxtorpeda - MYWASWYNAS (2016)

-
Obraz
1. Pozdrawiamy 2. Zerwali sieć 3. Jak husaria 4. Księgowy 5. Silnalina 6. MYWASWYNAS 7. Siódme 8. Mazanic 9. Iglo 10. Dziury po ospie 11. Imago   Ostatnio Grzeg o rz podesłał mi nie jedną, a aż dwie pr opozy cje 'Płyty C zytelnika'. KSU już było, czas zat em na kolejny po lski zespół - Luxtorpedę i ich ostatni , ubiegłoroczny alb um 'MYWASWY NAS'. Jak si ę ta moja przygo da z nowym zespołem Li tzy skończyła, przekonacie się poni żej. Zapras z am Was do lekt ury, a Grzegorzowi r az jeszcze dziękuję z a prz esłan e propozycje.
Czytaj więcej