NOWA PŁYTA - Mors Principium Est - Embers of a Dying World (2017)

-


  Mors Principium Est już na łamach Antylogii wystąpił - jakoś w lutym 2015 roku pisałem o ich poprzednim albumie, 'Dawn of the 5th Era'. I pamiętam, że pisałem o nim w samych superlatywach. Dlatego też, z wielką ciekawością czekałem na nowe wydawnictwo zespołu. I w lutym tego roku wreszcie się doczekałem.
  'Embers of a Dying World' nie rozczarowuje. Ten album jest dokładnie taki, jak sobie wyobrażałem i na jaki czekałem. To utrzymanie fenomenalnego poziomu poprzednika, wzbogacone o jeszcze większe kompozycyjne doświadczenie. Wszystko tu tak ładnie ze sobą gra, że nawet bardzo się starając, nie potrafię się do niczego przyczepić. Niewiele jest takich płyt, oj, niewiele.
  Gitary przepięknie melodyjnie galopują, nie nużą, nie są też przekombinowane. Są takie, jak lubię - świadczące o wysokich umiejętnościach i niebenalnej muzycznej wyobraźni. Spokojnie mógłbym postawić gitarzystów Mors Principium Est na półce z idealnymi przedstawicielami gatunku. Doszło do tego, że mówiąc: melodyjny death metal, myślę: Mors Princiupium Est! Naprawdę!
  Perkusja świetnie nadąża za galopem wioseł. Gdzie trzeba, tylko akcentuje, gdzie indziej zaś, sama wpada w szaleńczy bieg. W żadnym jednak momencie, nie dominuje i nie zaciemnia głównego obrazu: gitar i wokalu. I to jest piękne.
  Wokal, jak pisałem ponad dwa lata temu, jest perfekcyjnie dopasowany do mojego wyobrażenia o gatunku, który Finowie uprawiają. I tak, nadal momentami kojarzy mi się z Shagrath'em. Interesująca i bardzo wyraźna barwa sprawia, że odczuwa się jakąś intrygującą przyjemność ze słuchania głosu wokalisty. Kolejny plus!
  Zastanawiałem się, czy rozkładać 'Embers of a Dying World' na czynniki pierwsze (czytaj: utwory), ale ostatecznie postanowiłem tego nie robić. Dlaczego? Bo ta płyta jest tak spójna i wewnętrzenie konsekwentna, że nie należy jej 'rozbijać'. Trzeba słuchać ją całą, od początku do końca. Wiele, wiele razy. Wtedy najmocnej zadziała jej magia. Wtedy też najsilniej odczujemy jej niewątpliwy kunszt i wartość. Ale jeśli bardzo chcecie, to powiem Wam, które utwory najbardziej mi się podobają: 'Reclaim the Sun' - za kwintesencję muzyki Finów i ten jeden riff, który bardzo kojarzy mi się z Children of Bodom; 'Masquerade' - za wpadający w ucho główny motyw i, gdzie trzeba, fajny ciężar perkusji; 'The Ghost' - za fascynujący klimat ballady, który uspokaja i przenosi myślami gdzieś daleko; wreszcie, 'The Colours of the Cosmos' - za to, że... totalnie przypomina poprzednią płytę zespołu!
  Jak widzicie (czytacie), 'Embers of a Dying World' to fantastyczna płyta, która z pewnością Was nie zawiedzie. To kawał solidnego melodyjnego death metalu, stworzonego przez grupę dojrzałych i bardzo świadomych muzyków. Uważam, że to jedna z najlepszych płyt 2017 roku. Już dziś wiem, że u mnie, choć do końca roku jeszcze chwila, najnowsze dzieło Mors Principium Est będzie w pierwszej dziesiątce tegorocznych metalowych wydawnictw. 

1. Genesis
2. Reclaim the Sun
3. Masquerade
4. Into the Dark
5. The Drowning
6. Death Is the Beginning
7. The Ghost
8. In Torment
9. Agnus Dei
10. The Colours of the Cosmos
11. Apprentice of Death


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Atrophia Red Sun - Twisted Logic (2003)

-
Obraz
  Gdy pisałem wcześniej o Cold Passion, wspomniałem, że poznałem ich przy okazji metalowego festiwalu Burza Mózgu w krakowskiej Rotundzie, jakieś sto lat temu. Pisałem też, że na tej samej imprezie wystąpił krakowski (a jakże!) zespół Atrophia Red Sun. Nadeszła zatem pora, by i o nich porozmawiać. Bo, myślę, że jest o czym. Nawet, jeżeli mówimy o nich tylko w kontekście jednego porządnego albumu, a takim niewątpliwie jest ‘Twisted Logic’.      Od razu się przyznam, twórczość Atrophia Red Sun sprzed ‘Twisted Logic’ kojarzę mgliście, żeby nie powiedzieć – wcale. Ale pamiętam doskonale, że nigdy mi się nie podobała. Dopiero wydany w 2003 roku ‘Twisted Logic’ pozamiatał, powalił mnie i zahipnotyzował. Podobnie stało się niedawno z Decapitated – nie przepadałem za nimi specjalnie dopóki nie popełnili ‘Blood Mantra’, którą po prostu uwielbiam (nawet na koncert promujący płytę poszedłem!).   Ale do rzeczy. ‘Twisted Logic’ to płyta niepozbawiona wad. Przede wszystkim wad natury brzmi
Czytaj więcej

PŁYTA CZYTELNIKA - Luxtorpeda - MYWASWYNAS (2016)

-
Obraz
1. Pozdrawiamy 2. Zerwali sieć 3. Jak husaria 4. Księgowy 5. Silnalina 6. MYWASWYNAS 7. Siódme 8. Mazanic 9. Iglo 10. Dziury po ospie 11. Imago   Ostatnio Grzeg o rz podesłał mi nie jedną, a aż dwie pr opozy cje 'Płyty C zytelnika'. KSU już było, czas zat em na kolejny po lski zespół - Luxtorpedę i ich ostatni , ubiegłoroczny alb um 'MYWASWY NAS'. Jak si ę ta moja przygo da z nowym zespołem Li tzy skończyła, przekonacie się poni żej. Zapras z am Was do lekt ury, a Grzegorzowi r az jeszcze dziękuję z a prz esłan e propozycje.
Czytaj więcej

PŁYTA CZYTELNIKA - Slayer - Repentless (2015)

-
Obraz
1. Delusions of Saviour 2. Repentless 3. Take Control 4. Vices 5. Cast the First Stone 6. When the Stillness Comes 7. Chasing Death 8. Implode 9. Piano Wire 10. Atrocity Vendor 11. You Against You 12. Pride in Prejudice   Dawno już nie było żadnej Płyty Czytelnika. Na szczęście, niezawodny Antoni pośpieszył z pomocą i oto jest: najnowsze dzieło dinozaurów metalu. Płyta, płytą, ale sam dobór artysty jest dla mnie, jakby to powiedzieć, symboliczny. Dlaczego? Ano dlatego, że (co już pewnie nie raz wspominałem) miewam tak zwane metalowo-klasyczne faux pas. O co chodzi? Ano o to, że Slayera nigdy nie słuchałem (serio!), nigdy nie uważałem za filar metalu (naprawdę!), wreszcie, nigdy mnie absolutnie nie interesowali. Ani mnie ziębili, ani grzali. Takie tam (niemłode już) pitu pitu, które (nie mogę pojąć czemu?!) ma tak wielkie rzesze fanów. Ale stało się, płyta została rzucona, a ja muszę się rzetelnie do niej odnieść. Zatem, do dzieła.
Czytaj więcej