Antylogia Mojej Muzyki

  Nie zdążyłem jeszcze nacieszyć się dwusetnym polubieniem facebookowego profilu Antylogii, a już Grzegorz dorzucił kolejne trzy płyty do recenzji! Super, bardzo mu za to dziękuję i jednocześnie namawiam wszystkich Was do pójścia w ślady kolegi. Nie ma co się bać, trzeba po prostu podsyłać propozycje!   Na odsłuchy i opisanie dzisiejszego albumu nie potrzebowałem tyle czasu, co zazwyczaj, bo po prostu świetnie go znam i uwielbiam. Czwarty album Anglików z Paradise Lost, 'Icon', ma specjalne miejsce w moim muzycznym świecie. W dużej mierze dlatego, że to jedna z tych nielicznych metalowych płyt, które słyszałem zanim jeszcze w ogóle wszedłem do świata ciężkiej muzyki. Moi starsi kuzyni (których, jeśli to czytają, serdecznie pozdrawiam) swojego czasu namiętnie słuchali między innymi Paradise Lost, więc chcąc nie chcąc, zainteresowali i mnie ich muzyką. W ten oto sposób Paradise Lost zostało ze mną na długo. W zasadzie, na zawsze.   Zastanawiam się, czy jest sens, że...

  Jak zapewne większość z Was wie, Antylogia Mojej Muzyki ma swój facebookowy profil. Dziś polubiła go dwusetna osoba, co jest dla mnie powodem do dumy i satysfakcji. Wiem, że muzyka opisywana na blogu daleka jest od popularnej, dlatego też, taka liczba polubień tym bardziej cieszy! Dziękuję Wam wszystkim za zaufanie i czynny udział w tworzeniu tego bloga! Pamiętajcie, że Antylogia Mojej Muzyki to: Moja Muzyka Płyta Czytelnika Muzyka Za Kółkiem I wszystko to, co jeszcze mi zaproponujecie! Jeszcze raz, wielkie dzięki! NIECH MUZYKA BĘDZIE Z WAMI!!! 

  Bohater dzisiejszego wpisu jest interesujący z przynajmniej dwóch powodów. Pierwszy, to pochodzenie, a drugi, to dość oryginalny muzyczny styl. Co prawda, Australia na Antylogii Mojej Muzyki już kilkakrotnie gościła, niemniej, dla mnie to nadal kraina dość egzotyczna, zwłaszcza w kontekście metalu. A w połączeniu z ciekawą odmianą death metalu, rodzi w głowie natychmiastową chęć poznania. Tak właśnie miałem z debiutancką płytą zespołu Miazma, 'Bacteria Of This Earth'.   Co sprawia, że wariacja death metalu uprawiana przez muzyków Miazmy jest tak interesująca? Wydaje mi się, że przede wszystkim bardzo udane połączenie klasycznego death metalu, jakim raczył świat zespół Death, z progresywnym zacięciem wyrażonym ciekawymi gitarowymi riffami i połamanymi perkusyjnymi rytmami. No, i ten wokal. Głęboki, niemniej klasycznie deathowy growl. Fajnie się to wszystko tu układa.   Jasne, są zespoły grające bardziej skomplikowaną muzykę, mające większą twórczą wyobraźnię. Al...

  Nadszedł czas na ostatnią z Waszych propozycji 'Płyty Czytelnika'. Bardzo fajnie, że Justyna wybrała As I Lay Dying i ich płytę "An Ocean Between Us', bo od bardzo dawna planowałem o niej napisać, tylko jakoś nigdy się nie składało. Szczęśliwie, dziś się złożyło, zatem zapraszam na moje, o czwartym albumie Amerykanów, wynurzenia.   As I Lay Dying dla mnie to dość ciekawe zjawisko. Nigdy z mojej strony nie doszło do jakiegoś większego zachwytu nad ich twórczością, niemniej, 'An Ocean Between Us' lubię. Bardzo lubię. Nie do końca wiem, dlaczego. Ale coś, co przewija się podczas tych nieco ponad 40 minut, trafia w moje gusta. A o to, przecież, chodzi.   Dynamika. To chyba pierwsze i najważniejsze skojarzenie z tą płytą. Olbrzymi ładunek energii, podkreślany szybką perkusją z hipnotyzującą podwójną stopą sprawia, że od pierwszych dźwięków chce się wskoczyć w jakieś pogo i wyładować nadmiar niespożytkowanych emocji. To z pewnością główna przyczyna mojej s...